El fin de semana: Tylko Messi od razu wszedł do pierwszego składu!

Dzisiaj coś o Barcelonie. Tak, wiem że mało oryginalnie, ale cóż. Czasami trzeba. Chodzi dokładniej o Thiago, który tego lata przeszedł z katalońskiego klubu do Bayernu Monachium.

22-letni pomocnik to piłkarz z naprawdę ciekawą historią. Urodził się 11 kwietnia 1991 roku we włoskim San Pietro Vernotico. Wychowywał się jednak w Brazylii, skąd pochodzi jego ojciec - Mistrz Świata z Brazylią, Mazinho. W wieku 1995 rozpoczął treningi w dziecięcych kategoriach drużyny Flamengo, w wieku 5 lat przeniósł się do Hiszpanii, gdzie trenował w Urece i Kelme. Mając lat 10 powrócił do Rio i do trenowania w Mengão. Na Półwysep Iberyjski powrócił dopiero w 2004 roku, dołączając do szkółki Barcelony.

W barwach dorosłej drużyny zadebiutował 7 maja 2009 roku, kiedy to wszedł na ostatnie 18 minut przegranego spotkania z Mallorcą. 20 lutego 2010 roku, w spotkaniu ligowym z Racingiem Santander, Thiago zdobył swoją pierwszą bramkę dla Dumy Katalonii. Z czasem stawał się coraz to ważniejszym ogniwem swojej drużyny. Mimo że w swoich ostatnich dwóch sezonach rozegrał dla Blaugrany w lidze po 27 spotkań, to tak naprawdę nigdy na stałe do składu nie wskoczył. Miewał oczywiście momenty, że wskakiwał do składu na trochę dłużej, ale i tak to zwykle Xavi i Iniesta rozgrywali pierwsze skrzypce. Nic więc dziwnego, że mówiło się, że MVP Mistrzostw Europy U-23 2013 chciałby odejść do innego klubu. No i właśnie to nic więc dziwnego trochę tu nie pasuje.

Oczywiste, że nie jestem wielbicielem polityki obecnych osób decyzyjnych w Barcelonie. Uważam, że podczas swojej kadencji narobiły zbyt dużo błędów. Jednym z nich jest sprzedaż Thiago, ale to nie jest wina jednej strony, o czym zaraz się powinniście przekonać.

Thiago narzekał, że nie gra dużo, mimo że jest bardzo utalentowany. Tyle że inni też czekali. Przeczytałem dzisiaj na łamach, notabene świetnego, magazynu FourFourTwo bardzo ciekawy wywiad z Lusiem Enrique (polecam już teraz iść do kiosków!!!). Zaintrygowała mnie odpowiedź na jedno pytanie o Andresa Iniestę. Co prawda cały fragment dotyczył tego, czy to prawda, że reprezentant Hiszpanii zgubił się podczas swojego pierwszego treningu z pierwszą drużyną, ale sam Enrique dodał w odpowiedzi coś bardzo ciekawego: (...) Ale oooch, cóż za piłkarz (o Inieście - przyp. red.). Wielu graczy nie zdaje sobie sprawy, że Iniesta oraz Xavi wiele spotkań przesiedzieli na ławce rezerwowych. Tylko Messi od razu wszedł do pierwszego składu. Młodzi zawodnicy muszą się zaadoptować, zrozumieć wszystko i wiele nauczyć. Poznawać wszystko krok po kroku, ponieważ spoczywa na nich ogromna presja.

Iniesta w pierwszym składzie Barcelony zadomowił się na dobre dopiero po dwóch sezonach, w których grał ogony. W przypadku Xaviego wygląda to już nieco lepiej, ale on trafił na czas przemian w Dumie Katalonii.

W obu tych przypadkach rzadko kiedy (lub nawet wcale) mówiono o transferach tych zawodników do innego klubu. A o Thiago? Zaczęło się już ponad rok temu, kiedy to młodzieżowca łączono z Milanem. W grę miała wchodzić wymiana za Thiago Silvę. Na początku tego roku Alcantara wypowiedział się na łamach hiszpańskich mediów na temat jego ewentualnej grze w Bayernie: (...) Ja w Monachium? Gram tutaj (w Barcelonie - przyp. red.), w najlepszym klubie na świecie i nie planuję tego zmieniać. Potem głośno było o zainteresowaniu Manchesteru United, który podobno był już nawet dogadany ze wszystkimi. Nieco wcześniej, gdy wiadomo już było o Neymarze, to mówiono o transferze Thiago do Realu Madryt. Ostatecznie jednak Hiszpan powędrował do Bayernu, który zapłacił za niego 25 milionów euro.

Gdy oficjalnie ogłoszono tą transakcję, wielu specjalistów zastanawiało się, dlaczego tak tanio i dlaczego w ogóle. A ja uważam, że tu nie chodzi o cenę, ale o klub, gdzie pomocnik powędrował. Wybrał bowiem najgorzej, jak tylko mógł. Oczywiście chciał powrócić do współpracy z Pepem Guardiolą, ale przede wszystkim chciał zacząć regularnie grać w niemal każdym spotkaniu. Jednak się przeliczył.

Na początku tego sezonu ex-Barcelonista doznał kontuzji, a teraz gra mało. Chciał wywalczyć miejsce w kadrze La Roja na przyszłoroczny Mundial, ale teraz wszystko może się pokomplikować. Dotychczas zagrał zaledwie 2 mecze w lidze. Nie lubię gdybania, ale pomyślmy sobie, jaką rolę mógłby teraz odgrywać, gdyby przeszedł do Czerwonych Diabłów...

Sam styl transferu też nie do końca był dobry, ale sam piłkarz to naprawił, pisząc list do fanów zespołu z Camp Nou. Szlachetna rzecz, ale patrząc na innych wychowanków, raczej niestety pusty. Cristian Tello, obdarzony nie mniejszym talentem, nadal gra mało minut, ale o jego transferze do innego klubu nigdy mowy nie było.

Kończąc, uważam że wina leży po obu stronach, podkreślam po obu stronach, a nie tylko Sandro Rosella i spółki. 25 milionów euro to suma i tak całkiem niezła, patrząc przez pryzmat tego, za ile Barcelona oddała tego samego lata Villę, Abidala, Fontasa, Deulofeu i wielu, wielu innych w przeszłości.

Bayern Monachium drużyną na lata? Nie wydaje mi się...

Bayern Monachium wygrał Ligę Mistrzów. To już pewnie większość z Was wie. Bawarczycy pokonali w finale Borussię Dortmund 2:1. To już pewnie też wiecie. Już przed tym meczem część mądrych i mądrzejszych prorokowali, że drużyna z Allianz Areny będzie wielką drużyną na lata. Bo po pierwsze mają młodych i perspektywicznych graczy, po drugie są blisko wygrania wszystkiego, co się da wygrać, a po trzecie od nowego sezonu będą mieli jednego z najlepszych trenerów na świecie - Pepa Guardiolę. Ale czy naprawdę Bawarczycy mogą czuć się taką ekipą? Przedstawię Wam kilka faktów, że tak nie będzie.

Jeżeli chodzi o ten cały wiek ekipy jeszcze Juppa Heynckesa to wcale nie prezentuje się to całkiem nieźle. Co prawda średnia wczorajszego finału, jeżeli chodzi o wiek pierwszej jedenastki, wynosiła nieco ponad 26,3. Niby to mało, ale jak spojrzymy w dowód większości zawodników, to widzimy, że większość z nich podchodzi już pod trzydziestkę, a we wczorajszym finale zawodników poniżej 25. roku życia było raptem czterech: Boateng, Alaba, Martinez i Mueller. Prawdą jest jednak, że we wczorajszej jedenastce FCB najstarszym graczem był Franc Ribery (30 lat). Tymczasem w Borussii średnia jedenastki wynosiła dokładnie 25,09, a byłaby jeszcze lepsza, gdyby nie jej kapitan - 32-letni Roman Weidenfeller. W drużynie Jürgena Kloppa na boisku oprócz bramkarza nie było żadnego piłkarza mającego więcej niż 27 lat. Dodatkowo, nie licząc Błaszczykowskiego i Piszczka, nie było żadnego piłkarza mającego więcej niż 25 lat. Tak więc, jeżeli szejkowie i inni bogacze nie wykupią drużyny z Dortmundu (a tak się raczej stanie), to drużyna z Signal Iduna Park wydaje się być bardziej perspektywiczną.

Gwiazda Południa wygrała w tym sezonie niemal wszystko, co się dało wygrać. Co prawda, to tylko dwa trofea, ale w perspektywie mają jeszcze finał Pucharu Niemiec z VfB Stuttgart (który raczej wygrają), a potem Superpuchar Europy, Superpuchar Niemiec i KMŚ. Wydaje się więc, że raczej we wszystkich tych meczach Bayern będzie faworytem i wygra te spotkania. Ale nawet jeżeli wygra, to nie powinien popadać w hurraoptymizm. Przypomnę choćby Inter Mediolan z sezonu 2010/2011, kiedy też wygrał wszystko, a teraz nie awansował nawet do LE.

I tutaj ważny jest trzeci element - trener. Wspomniany już Jupp Heynckes zrobił wiele dobrego dla drużyny z Monachium, więc rozstanie z nim wcale nie musi być najlepsze dla klubu. A Pep Guardiola według wielu jest rewelacyjnym trenerem, ale niektórzy uważają że tylko dla FC Barcelony. Nie wiadomo, jak poradzi sobie poza Hiszpanią, z nieco innym stylem gry, a przede wszystkim z innymi podopiecznymi. Tak swoją drogą ciekawe jest to, co pocznie niemiecki szkoleniowiec, który decyzji o emeryturze tak do końca jeszcze nie podjął.

Trzeba jednak przyznać, że to lato w europejskim futbolu będzie niezwykle ciekawe i może zadecydować o przyszłości wielu piłkarskich potęg. A Wy - co myślicie o Bayernie? Piszcie!

Eurosobota i polski weekend.

Oglądając zagraniczne ligi, choćby taką Bundesligę, łatwo możemy sobie wytłumaczyć, dlaczego to nasi zachodni sąsiedzi są trzecią drużyną świata, a nie my.

Bayern Monachium kontra Borussia Dortmund - Eurosport 2. Tak wyglądał mój pierwszy cel na dzisiejszy wieczór. Mecz w pierwszej połowie przypominał niestety trochę 1 Ligę... polską. No dobra, nie obrażajmy aż tak bardzo hitu Bundesligi. Ale pisząc szczerze, druga połowa była świetna. Choć przez cały mecz aktualny zajmujący pierwsze miejsce w tabeli Bayern miał przewagę i choć Bayern strzelił nawet pierwszy bramkę przez Toniego Krossa w 67' minucie, to później wystąpił tzw. syndrom Borussi , na który od kilku sezonów cierpi Bayern. Wystąpił za sprawą Mario Goetze, który wyrównał w 74' minucie po błędzie wynikającym z braku krycia przez... Krossa.

I tak sobie chciałem ten hit porównać do "hitu" naszej ligi, czyli meczu Lecha ze Śląskiem. Mecz stał na bardzo niskim poziomie, Śląsk wygrał 3:0, a Lech po raz kolejny pokazał, że u siebie grać nie umie, i że szczęśliwie jest w czołówce. I może, że bardzo przydałby się powrót Rudniewa do stolicy Wielkopolski.

Dzisiaj superhit Primera Division - mecz Atletico Madryt z Realem. To będzie jeden z najważniejszych meczów w tym sezonie. Jeśli Real przegra, to raczej ostatecznie straci szansę na mistrzostwo, a może nawet na wicemistrzostwo?

Teraz w zupełnie innym temacie. Polacy dzisiaj po raz kolejny zawiedli, no może poza Dawidem Kubackim w Pucharze Świata w skokach narciarskich. Stoch na dodatek nie zakwalifikował się do zawodów. Miejmy nadzieję, że będzie lepiej... Oby!